NEÜ MTF Entegre Eğitim Sistemi

Konu Başlığı	Süre	Anlatım Tipi	Sıra No	Eğitmen	Özet	Kazanım
Sinir sistemine giriş	2	Preklinik (Teorik)	1	Prof. Dr. Aynur Emine Çiçekcibaşı	Canlı doku ve sistemlerin önemli özelliklerinden biri uyarılara karşı uygun cevaplar vermesidir. Bu uyarılar (fiziksel, kimyasal, termal, görsel, işitsel, ruhsal) vücudun çeşitli bölümlerinde bulunan reseptör (özel duyarlı yapılar) ler ile algılanarak kademeli bir şekilde sinir sisteminin üst merkezlerine iletilir. Burada değerlendirilen uyarıya karşılık, yine üst merkezlerde hazırlanan cevaplar effektör organlara (iş yapacak yapılar (kas, bez, organ, damar vs)) ulaştırılır. Sinir sistemi fonksiyonel olarak; somatik sinir sistemi (çizgili kaslar gibi isteğimizle çalışan yapıların kontrolünü sağlayan) ve otonom sinir sistemi (kalp, düz kaslar, bezler ve iç organlar gibi istemsiz çalışan yapıların kontrolünü sağlayan) olmak üzere 2 bölüme ayrılır. Morfolojik olarak; merkezi sinir sistemi (MSS) (beyin ve omurilik) ve periferik sinir sistemi (PSS) (31 çift spinal sinir, 12 çift kranial sinir ve ganglionlar) olmak üzere 2 bölüme ayrılır. Sinir sistemi nöronlar (sinir dokusunun fonksiyonel ve yapısal birimi) ve nöroglialar (astrosit, oligodendrosit, mikroglia, epandim hücreleri) dan oluşur. Nöron; perikaryon (hücre gövdesi), dendrit (uyarıları çevreden hücre gövdesine getiren uzantı) ve akson (uyarıyı diğer hücrelere (sinir, kas, bez hücresi vs) ileten uzantı) Nöronlar morfolojik olarak; hücre gövdesinden çıkan uzantı sayılarına göre unipolar, bipolar ve multipolar nöronlar şeklinde sınıflandırılırlar. Fonksiyonel olarak; duysal (somatik afferent, visseral afferent), motor (somatomotor, visseromotor-efferent) ve aranöron (internöron) olmak üzere 3 tipe ayrılırlar. Duysal (afferent) nöronlar; reseptörler aracılığı ile çevreden veya vücut içinden aldıkları uyarıları merkezi sinir sistemine iletirler. Motor (efferent) nöronlar; merkezden aldıkları uyarıları effektör organlara iletirler. Aranöron (internöron); duysal ve motor arasında koordineli çalışmayı sağlayan bağlantı nöronlarıdır. MSS; kranialden-kaudale doğru 1. Prosencephalon (Ön beyin); Telencephalon (hemispherium cerebri) + Diencephalon (epithalamus, thalamus, hypothalamus, subthalamus)2. Mesencephalon (Orta beyin) 3. Rhombencephalon (Arka beyin) Metencephalon (pons ve cerebellum) + Myelencephalon (medulla oblongata=bulbus) 4. Medulla spinalis (omurilik) alt bölümlerinden oluşur. Bu ders sinir sisteminin alfabesini içermesi ve diğer konulara rehberlik etmesi nedeni ile çok önemli bilgi içeriğine sahiptir.	Sinir sisteminin temel yapısal özellikleri ve bölümleri hakkında bilgi sahibi olur.
Medulla Spinalis	2	Preklinik (Teorik)	2	Prof. Dr. Aynur Emine Çiçekcibaşı	Medulla spinalis (omurilik) merkezi sinir sisteminin canalis vertebralis içerisinde yer alan bölümüdür. Medulla oblongata (bulbus-omurilik soğanı)'nın devamı şeklinde for. magnum'dan başlar ve L1-2 seviyesine kadar uzanır. Dış yüzde yarık ve oluklar mevcuttur. Omurilik 31 segmente ayrılır ve herbir segmentten bir çift spinal sinir çıkar. İç yapısı transvers bir kesitte substantia grisea ( içte H harfi veya kelebek şeklinde gri cevher) ve substantia alba (dışta beyaz cevher) olmak üzere 2 yapıdan oluşur. Substantia grisea; esas olarak nöronların hücre gövdelerini içerir. Kesiti H harfine benzeyen gri cevherin öne olan uzantılarına cornu anterior (ön boynuz), arkaya olan uzantılarına cornu posterior (arka boynuz), T1-L2 seviyelerinde dışyana olan uzantılarına cornu laterale (dışyan boynuz) denir. Cornu anterior somatomotor; cornu posterior duysal; cornu laterale visseromotor nöronlardan oluşur. Substantia alba; esas olarak miyelinli sinir lifleri (tractus, fasciculus) ve nöroglialardan oluşur. Bu miyelinli lifler, afferent (çıkan-duyu-çevreden MSS'ne) ve efferent (inen-motor-MSS'den effektör organa) yolları oluşturur. Bu ders, medulla spinalis dış yapısı, iç yapısı, çeşitli düzeylerde yapısal ve fonksiyonel farklılıkları, nükleer ve laminar organizasyonu, refleks arkı ve son motor nöron kavramı ve fonksiyonel ve klinik önemi olan bilgileri içerir.	Omuriliğin yapısal özellikleri, yerleşimi, içerdiği yollar, spinal sinir bağlantıları, BOS ilişkisi ve klinik anatomisini açıklar.
Afferent ve Efferent Yollar I	2	Preklinik (Teorik)	3	Prof. Dr. Aynur Emine Çiçekcibaşı	AFFERENT (DUYU) (ÇIKAN) (ÇEVREDEN MERKEZE) YOLLARIN GENEL ÖZELLİKLERİ: Gövde ile ilgili bütün afferent yolların 1. nöronları, ganglion spinale’dedir. Koku duyusu hariç, şuura ulaşan bütün duyuların 3. nöronu thalamus’tadır. Eğer bir afferent yol çapraz yapıyorsa, bu çaprazı her zaman 2. nöronların uzantıları yapar. Çaprazdan önce yolu tutan lezyonlarda belirtiler ipsilateral (lezyonla aynı tarafta), çaprazdan sonra ise kontralateraldir (lezyonun karşı tarafında). Primer somatik duyu korteksine ulaşan duyuya şuurlu duyu, ulaşmayana şuuraltı duyu denir. ANA AFFERENT YOLLAR AŞAĞIDA VERİLMİŞTİR. 1. Fasciculus gracilis (Goll demeti) ve Fasciculus cuneatus (Burdach demeti); bilinçli derin duyu (basınç, iki nokta ayrımı, titreşim ve pozisyon duyusu) 2. Tr. spinothalamicus lateralis; ağrı ve ısı 3. Tr. spinothalamicus anterior; dokunma ve basınç 4. Tr. spinocerebellaris posterior (Flechsig demeti) ve Tr. spinocerebellaris anterior (Gower's demeti); bilinçsiz derin duyuları taşır. EFFERENT (MOTOR) (İNEN) (MERKEZDEN ÇEVREYE) YOLLARIN GENEL ÖZELLİKLERİ: Beyin korteksinden kaynaklanan impulsları taşıyan aksonlardır (üst motor nöron).Bu lifler kesintiye uğramadan m. spinalis ön boynuzundaki alfa motor nöronlar (kortikospinal) beyin sapında bulunan kraniyal sinir çekirdeklerine (kortikonüklear yollar) gider alt motor nöron). ANA EFFERENT YOLLAR AŞAĞIDA VERİLMİŞTİR.1. Tr. corticospinalis (Tr. pyramidalis); cortex cerebri'den medulla spinalis'e istemli hareketler ile ilgili motor impulsları taşır. 2. Tr. vestibulospinalis; denge ve postürün sağlanması ile ilgili emirleri taşır. 3. Tr. reticulospinalis; dik duruşun sağlanmasında ve koordineli hareketlerin yapılmasında etkili olan emirleri taşır. 4. Tr. tectospinalis; ışık ve sesle ilgili baş, boyun ve üst ekstremite refleks hareketlerini idare eden impulsları taşır. Bu ders çıkan ve inen yol tiplerini ve seyirlerini, taşıdıkları duyuları ve cevaplarını, nöronlarının lokalizasyonlarını, fonksiyonel ve klinik önemi olan bilgileri içerir.	Omuriliğin yapısal özellikleri, yerleşimi, içerdiği yollar, spinal sinir bağlantıları, BOS ilişkisi ve klinik anatomisini açıklar.
Afferent ve Efferent Yollar II	2	Preklinik (Teorik)	4	Prof. Dr. Aynur Emine Çiçekcibaşı	AFFERENT (DUYU) (ÇIKAN) (ÇEVREDEN MERKEZE) YOLLARIN GENEL ÖZELLİKLERİ: Gövde ile ilgili bütün afferent yolların 1. nöronları, ganglion spinale’dedir. Koku duyusu hariç, şuura ulaşan bütün duyuların 3. nöronu thalamus’tadır. Eğer bir afferent yol çapraz yapıyorsa, bu çaprazı her zaman 2. nöronların uzantıları yapar. Çaprazdan önce yolu tutan lezyonlarda belirtiler ipsilateral (lezyonla aynı tarafta), çaprazdan sonra ise kontralateraldir (lezyonun karşı tarafında). Primer somatik duyu korteksine ulaşan duyuya şuurlu duyu, ulaşmayana şuuraltı duyu denir. ANA AFFERENT YOLLAR AŞAĞIDA VERİLMİŞTİR. 1. Fasciculus gracilis (Goll demeti) ve Fasciculus cuneatus (Burdach demeti); bilinçli derin duyu (basınç, iki nokta ayrımı, titreşim ve pozisyon duyusu) 2. Tr. spinothalamicus lateralis; ağrı ve ısı 3. Tr. spinothalamicus anterior; dokunma ve basınç 4. Tr. spinocerebellaris posterior (Flechsig demeti) ve Tr. spinocerebellaris anterior (Gower's demeti); bilinçsiz derin duyuları taşır. EFFERENT (MOTOR) (İNEN) (MERKEZDEN ÇEVREYE) YOLLARIN GENEL ÖZELLİKLERİ: Beyin korteksinden kaynaklanan impulsları taşıyan aksonlardır (üst motor nöron).Bu lifler kesintiye uğramadan m. spinalis ön boynuzundaki alfa motor nöronlar (kortikospinal) beyin sapında bulunan kraniyal sinir çekirdeklerine (kortikonüklear yollar) gider alt motor nöron). ANA EFFERENT YOLLAR AŞAĞIDA VERİLMİŞTİR.1. Tr. corticospinalis (Tr. pyramidalis); cortex cerebri'den medulla spinalis'e istemli hareketler ile ilgili motor impulsları taşır. 2. Tr. vestibulospinalis; denge ve postürün sağlanması ile ilgili emirleri taşır. 3. Tr. reticulospinalis; dik duruşun sağlanmasında ve koordineli hareketlerin yapılmasında etkili olan emirleri taşır. 4. Tr. tectospinalis; ışık ve sesle ilgili baş, boyun ve üst ekstremite refleks hareketlerini idare eden impulsları taşır. Bu ders çıkan ve inen yol tiplerini ve seyirlerini, taşıdıkları duyuları ve cevaplarını, nöronlarının lokalizasyonlarını, fonksiyonel ve klinik önemi olan bilgileri içerir.	Omuriliğin yapısal özellikleri, yerleşimi, içerdiği yollar, spinal sinir bağlantıları, BOS ilişkisi ve klinik anatomisini açıklar.
Bulbus, Pons ve Mesencephalon I	2	Preklinik (Teorik)	5	Doç. Dr. Anıl Didem Aydın Kabakçı	Beyin sapı (truncus cerebri), medulla spinalis ile diencephalon arasında yer alan bulbus, pons ve mesencephalon adı verilen 3 kısımdan oluşan ara bölümdür. 3 ayakçık yardımı ile cerebellum ile bağlantı sağlar. İçerisinde hayati fonksiyonların kontrolünd eyr alan çok önemli çekirdek ve merkezler yer alır. Ayrıca üst merkezler ve cerebellum ile affernent ve efferent bağlantılara sahiptir.	Beyin sapının bölümlerini, içerdiği çekirdekleri, yolları, kraniyal sinir bağlantılarını, fonksiyonel önemini ve klinik ilişkilerini tanımlar.
Bulbus, Pons ve Mesencephalon II	2	Preklinik (Teorik)	6	Doç. Dr. Anıl Didem Aydın Kabakçı	Beyin sapı (truncus cerebri), medulla spinalis ile diencephalon arasında yer alan bulbus, pons ve mesencephalon adı verilen 3 kısımdan oluşan ara bölümdür. 3 ayakçık yardımı ile cerebellum ile bağlantı sağlar. İçerisinde hayati fonksiyonların kontrolünd eyr alan çok önemli çekirdek ve merkezler yer alır. Ayrıca üst merkezler ve cerebellum ile affernent ve efferent bağlantılara sahiptir.	Beyin sapının bölümlerini, içerdiği çekirdekleri, yolları, kraniyal sinir bağlantılarını, fonksiyonel önemini ve klinik ilişkilerini tanımlar.
Cerebellum	3	Preklinik (Teorik)	7	Prof. Dr. İsmihan İlknur Uysal	Temel beyin hacminin %10’una sahip, temel beyin nöronlarının %50’inden fazlasını içeren cerebellum, motor fonksiyonların modulatör ve regulatörüdür. Kendi tarafındaki vücut yarımını kontrol eden hemisferleri, orta hatta bulunan vermis ile birbiriyle bağlantılıdır. Diğer yapılar ile birlikte vücut dengesinin sağlanmasından sorumludur.	Serebellumun bölümlerini, içerdiği çekirdekleri, bağlantılarını, fonksiyonel önemini ve klinik ilişkilerini tanımlar.
Diencephalon I	2	Preklinik (Teorik)	8	Doç. Dr. Gülay Açar	Mesencephalon ile beyin hemisferleri arasında bulunan diencephalon'un alt yüzünde önden arkaya doğru chiasma opticum, tractus opticus, infundibulum, tuber cinereum ve corpus mamillare'ler bulunur. Epithalamus, metathalamus, hypothalamus, subthalamus ve thalamus olarak 5 bölüme ayrılır. Epithalamus'da trigonum habenulae, gl. pinealis ve commissura posterior bulunur. Corpus geniculatum laterale ve corpus geniculatum mediale'ye metathalamus denir.	Ara beyinin bölümlerini, içerdiği çekirdekleri, bağlantılarını ve klinik ilişkilerini kavrar.
Diencephalon II	2	Preklinik (Teorik)	9	Doç. Dr. Gülay Açar	Motor yolların ara istasyonu olup ekstrapiramidal sistemde görev yapan subthalamus'da nuc. subthalamicus ve Forel'in H, H1 ve H2 sahaları olarak bilinen lif demetleri bulunur. Birçok çekirdekten oluşan thalamus, koku duyusu impulsları hariç, tüm duyu impulslarının kortekse gitmeden önce toplandığı önemli bir istasyondur. Hypothalamus, otonom sistem ile endokrin sistemi (vücut ısısının ayarlanması, vücut sıvı dengesi, açlık-tokluk hissi, seksüel davranış, duygu ve heyecan) entegre ve kontrol eder.	Ara beyinin bölümlerini, içerdiği çekirdekleri, bağlantılarını ve klinik ilişkilerini kavrar.
Telencephalon I	2	Preklinik (Teorik)	10	Doç. Dr. Duygu Akın Saygın	Telencephalon (uç beyin, büyük beyin ), iki adet beyin yarıküresini (hemispheria cerebri), subcortical çekirdekleri (nuclei basales) ve substantia alba'yı ilgilendiren beyin bölgesidir.	Beyin hemisferlerinin bölümlerini, fonksiyonel alanlarını, bağlantılarını ve klinik ilişkilerini tanımla
Telencephalon II	2	Preklinik (Teorik)	11	Doç. Dr. Duygu Akın Saygın	Telencephalon (uç beyin, büyük beyin ), iki adet beyin yarıküresini (hemispheria cerebri), subcortical çekirdekleri (nuclei basales) ve substantia alba'yı ilgilendiren beyin bölgesidir.	Beyin hemisferlerinin bölümlerini, fonksiyonel alanlarını, bağlantılarını ve klinik ilişkilerini tanımlar.
Limbik sistem	2	Preklinik (Teorik)	12	Doç. Dr. Anıl Didem Aydın Kabakçı	Limbik sistem, cerebrum, diencephalon ve mesencephalon’da yer alan çeşitli kortikal bölgeler, çekirdekler ve bunların bağlantılarını içeren yapılar oluşturmaktadır. Bu sistem, tehlikeyi algılama, savunma, saldırma gibi organizmaların kendisini korumaya yönelik davranışlarını düzenleyen bir sistemdir. Formatio hippocampi, gyrus cinguli, gyrus parahippocampalis, corpus amygdaloideum, area septalis ve indusium griseum limbik sisteme dahil edilen önemli yapılardır.	Limbik sistemi oluşturan yapıları, bağlantılarını ve klinik ilişkilerini açıklar.
Nervi Craniales (I-VI) I	2	Preklinik (Teorik)	13	Prof. Dr. Aynur Emine Çiçekcibaşı	Nervi craniales (kranial sinirler); periferik sinir sistemi içerisinde incelenmekte olup beyin ve beyin sapından çıkan 12 çifttir. X. hariç hepsi baş ve boyun bölgesinde dağılırlar. VIII. hariç kafatasını terk eder veya girerler. Romen rakamları ile isimlendirilirler. Genel olarak içerdiği lif özelliklerine göre: Somatomotor (IV, VI, XI, XII); Sensitif + Somatomotor (V); Somatomotor + Parasempatik (III); Sensitif (I, II, VIII); Sensitif + Somatomotor + Parasempatik (VII, IX, X) şeklinde gruplandırılır. Kranial sinirlerin motor (efferent) lifleri, beyin sapındaki çekirdeklerde (nucleus) bulunan sinir hücrelerinin aksonlarıdır. Bu sinirlerin hücre gövdeleri, beyinde belirli gruplar oluşturarak motor (somatomotor, visseromotor, sekretomotor) liflerin çıkış merkezi olan nükleus’ları oluştururlar (Alt motor nöron). Kranial sinirlerdeki bu motor nöronlar emirleri, tr. corticonuclearis ile beyin korteksinden alırlar. Tr. corticonuclearis, gyrus precentralis’in alt kısımları ile gyrus postcentralis’in buraya komşu kısımlarındaki piramidal hücrelerden başlar (Üst motor nöron). Bu nöronlar, MS’in ön boynuzundaki motor nöronların karşılığıdır. Corona radiata’da aşağıya inerek, capsula interna’nın genu kısmından geçer. Tr. corticonuclearis’i oluşturan liflerin büyük bir kısmı, kranial sinirlerin motor çekirdeklerine gelmeden önce orta hattı çaprazlayarak karşı tarafın, bir kısmı da aynı tarafın çekirdeğindeki sinir hücreleri ile sinaps yapar.Bu şekilde, bir kranial sinirin motor çekirdeği, her iki tarafın korteksi ile bağlantı kurar (n. facialis’in yüzün alt kısmını innerve eden bölümü ile n. hypoglossus’un m. genioglossus’u innerve eden bölümü sadece karşı taraf korteks ile bağlantı kurar.). NERVI CRANIALES (I-VI) AŞAĞIDA VERİLMİŞTİR. 1. N. OLFACTORIUS: Koku siniri 2. N. OPTICUS: Görme siniri 3. N. OCULOMOTORIUS: Göz hareketleri siniri 4. N. TROCHLEARIS: Göz hareketleri siniri 5. N. TRIGEMINUS (Üçüz sinir): Yüz bölgesi duyu ve çiğneme kasları motor siniri (V1: N. ophthalmicus, V2: N. maxillaris, V3: N. mandibularis) 6. N. ABDUCENS: Göz hareketleri siniri. Bu ders kranial sinirlerin; içerdiği lif tipleri, bu liflere ait hücre gövdelerinin hangi çekirdek ya da ganglionlarda bulunduğu, kraniyum içi ve dışı seyir özellikleri, kraniyumu terk ettiği veya kraniyuma girdiği kemik oluşumları, dağılım ve fonksiyonu, klinikle ilişkisi bilgilerini içerir.	Kraniyal sinirleri isimlendirir, lif özelliklerini, seyirlerini, dağılım alanlarını, birbirleri ile bağlantılarını ve klinik önemini kavrar.
Nervi Craniales (I-VI) II	3	Preklinik (Teorik)	14	Prof. Dr. Aynur Emine Çiçekcibaşı	Nervi craniales (kranial sinirler); periferik sinir sistemi içerisinde incelenmekte olup beyin ve beyin sapından çıkan 12 çifttir. X. hariç hepsi baş ve boyun bölgesinde dağılırlar. VIII. hariç kafatasını terk eder veya girerler. Romen rakamları ile isimlendirilirler. Genel olarak içerdiği lif özelliklerine göre: Somatomotor (IV, VI, XI, XII); Sensitif + Somatomotor (V); Somatomotor + Parasempatik (III); Sensitif (I, II, VIII); Sensitif + Somatomotor + Parasempatik (VII, IX, X) şeklinde gruplandırılır. Kranial sinirlerin motor (efferent) lifleri, beyin sapındaki çekirdeklerde (nucleus) bulunan sinir hücrelerinin aksonlarıdır. Bu sinirlerin hücre gövdeleri, beyinde belirli gruplar oluşturarak motor (somatomotor, visseromotor, sekretomotor) liflerin çıkış merkezi olan nükleus’ları oluştururlar (Alt motor nöron). Kranial sinirlerdeki bu motor nöronlar emirleri, tr. corticonuclearis ile beyin korteksinden alırlar. Tr. corticonuclearis, gyrus precentralis’in alt kısımları ile gyrus postcentralis’in buraya komşu kısımlarındaki piramidal hücrelerden başlar (Üst motor nöron). Bu nöronlar, MS’in ön boynuzundaki motor nöronların karşılığıdır. Corona radiata’da aşağıya inerek, capsula interna’nın genu kısmından geçer. Tr. corticonuclearis’i oluşturan liflerin büyük bir kısmı, kranial sinirlerin motor çekirdeklerine gelmeden önce orta hattı çaprazlayarak karşı tarafın, bir kısmı da aynı tarafın çekirdeğindeki sinir hücreleri ile sinaps yapar.Bu şekilde, bir kranial sinirin motor çekirdeği, her iki tarafın korteksi ile bağlantı kurar (n. facialis’in yüzün alt kısmını innerve eden bölümü ile n. hypoglossus’un m. genioglossus’u innerve eden bölümü sadece karşı taraf korteks ile bağlantı kurar.). NERVI CRANIALES (I-VI) AŞAĞIDA VERİLMİŞTİR. 1. N. OLFACTORIUS: Koku siniri 2. N. OPTICUS: Görme siniri 3. N. OCULOMOTORIUS: Göz hareketleri siniri 4. N. TROCHLEARIS: Göz hareketleri siniri 5. N. TRIGEMINUS (Üçüz sinir): Yüz bölgesi duyu ve çiğneme kasları motor siniri (V1: N. ophthalmicus, V2: N. maxillaris, V3: N. mandibularis) 6. N. ABDUCENS: Göz hareketleri siniri. Bu ders kranial sinirlerin; içerdiği lif tipleri, bu liflere ait hücre gövdelerinin hangi çekirdek ya da ganglionlarda bulunduğu, kraniyum içi ve dışı seyir özellikleri, kraniyumu terk ettiği veya kraniyuma girdiği kemik oluşumları, dağılım ve fonksiyonu, klinikle ilişkisi bilgilerini içerir.	Kraniyal sinirleri isimlendirir, lif özelliklerini, seyirlerini, dağılım alanlarını, birbirleri ile bağlantılarını ve klinik önemini kavrar.
Nervi Craniales (VII-XII) I	1	Preklinik (Teorik)	15	Doç. Dr. Gülay Açar	Kraniyal sinirlerin sensitif liflerinin sinir gövdeleri beynin dışında bulunan bir ganglion içinde bulunur. N. facialis, n. glossopharyngeus ve n. vagus sensitif, somatomotor ve parasimpatik lifler içerir. N. facialis beynin ön tarafında medulla oblongata ile pons arasındaki sulcus bulbopontinus'dan çıkar. N. vestibulocochlearis, duyu impulslarını iç kulaktan alır ve beyne götürür.	Kraniyal sinirleri isimlendirir, lif özelliklerini, seyirlerini, dağılım alanlarını, birbirleri ile bağlantılarını ve klinik önemini kavrar.
Nervi Craniales (VII-XII) II	2	Preklinik (Teorik)	16	Doç. Dr. Gülay Açar	N. glossopharyngeus, n. vagus ve n. accessorius'un kranial bölümünün motor çekirdekleri nuc. ambiquus'u oluşturur. Dilin arka 1 /3'ünden tad duyusunu alır. N. glossopharyngeus ve n. vagus'un oluşturduğu refleks kavsi, kan basıncını ayarlamaya yardım eder. Nuc. salivarius inferior gl. parotidea'ya sekresyon yaptırır. N. vagus solunum yolları, özofagus, mide, ince bağırsaklar ve kalın bağırsağın da colon transversum'unun distal 1/3' üne kadar olan bölümün parasimpatik innervasyonunu yapar.	Kraniyal sinirleri isimlendirir, lif özelliklerini, seyirlerini, dağılım alanlarını, birbirleri ile bağlantılarını ve klinik önemini kavrar.
Nervi Craniales (VII-XII) III	2	Preklinik (Teorik)	17	Doç. Dr. Gülay Açar	N. accessorius somatomotor bir sinir olup, kranial ve spinal bölümleri vardır. N. hypoglossus da somatomotor bir sinir olup, tr. corticonuclearis aracılığı ile her iki taraf korteksine bağlıdır (m. genioglossus'u innerve eden dalı hariç, sadece karşı taraf kortekse bağlı).	Kraniyal sinirleri isimlendirir, lif özelliklerini, seyirlerini, dağılım alanlarını, birbirleri ile bağlantılarını ve klinik önemini kavrar.
Ventriculus Cerebri, BOS ve Meninksler	2	Preklinik (Teorik)	18	Prof. Dr. Mehmet Tuğrul Yılmaz	Üst ekstremite kasları ; omuz kasları, kol, önkol ve el kasları olarak sınıflandırılmaktadır. Fasyalarda benzer bölgeler ayrılarak aktarılmaktadır. Ayrıca Önkol ksaları ön yüzdeki yizeyel ve derin, arka yüzde yüzeyel ve derin olarak sınıflandırılarak aktarılacaktır.	Üst ekstremite kasları ve fasiyalarının yapısal özellikleri ile sınırladıkları kanal, boşluk gibi özel alanları tanımlar, bu kasların fonksiyonlarını, innerve eden sinirleri ve besleyen damarları açıklar ve klinik ile ilişkilendirir.
Ventriculus Cerebri, BOS ve Meninksler	2	Preklinik (Teorik)	18	Prof. Dr. Mehmet Tuğrul Yılmaz	Ventriculus Cerebri, BOS ve Meninksler	Ventriculus Cerebri, BOS ve Meninksler
Nervi Spinales I	2	Preklinik (Teorik)	19	Prof. Dr. İsmihan İlknur Uysal	Omuriliğe bağalanan 31 çift spinal sinir vardır. Spinal sinirler, duysal lifler (somatik ve visseral afferent), motor lifler (çizgili iskelet kaslarına giden efferent), kan damarlarına giden lifler (sempatik) ve iç organların düz kaslarına giden lifler (parasempatik) içeren ve ortak kılıflar ile çevrelenen akson topluluklarıdır. Arka dallar, toraks ve sırt kasları ile bu bölgelerin derisini innerve eder. Ön dalları ise torakal bölge hariç her bir bölgede farklı birleşmeler ile beş adet sinir ağı oluşturur; plexus cervicalis, plexus brachialis, plexus lumbalis, plexus sacralis, plexus coccygeus. Plexus cervicalis ve plexus brachialis oluşumu, dalları, fonksiyonel ve klinik önemini içerir.	Spinal sinirleri isimlendirir, lif özelliklerini, seyirlerini, dağılım alanlarını, birbirleri ile bağlantılarını ve klinik önemini kavrar.
Nervi Spinales II	2	Preklinik (Teorik)	20	Prof. Dr. İsmihan İlknur Uysal	Torakal spinal sinirler, plexus lumbosacralis ve plexus cocygeus oluşumu, dalları, fonksiyonel ve klinik önemini içerir.	Spinal sinirleri isimlendirir, lif özelliklerini, seyirlerini, dağılım alanlarını, birbirleri ile bağlantılarını ve klinik önemini kavrar.
Systema Autonomicum I	2	Preklinik (Teorik)	21	Doç. Dr. Anıl Didem Aydın Kabakçı	Otonom sinir sistemi, kalp, akciğerler ve organların duvarında bulunan düz kas lifleri ile ekzokrin salgısı olan bezleri innerve eden bir sistemdir. İsteğimiz dışında çalışır ve hypothalamus kontrolündedir. Sempatik, parasempatik ve enterik sinir sistemi olmak üzere 3 grup altında incelenir. Sempatik sinir sistemi, vücudu ani tehlikelere karşı hazırda tutar, parasempatik sinir sistemi ise vücutta enerji depolanmasını sağlar. Bu iki sistem birbirlerinin tersi yönde çalışırlar. Enterik sinir sistemi ise, sindirim kanalını oluşturan organlar, pankreas ve safra kesesinin innervasyonu ile ilgili olan bir sistemdir.	Otonom sinir sisteminin bölümlerini ayırt ederek yapısal, fonksiyonel ve klinik özelliklerini açıklar.
Systema Autonomicum II	2	Preklinik (Teorik)	22	Doç. Dr. Anıl Didem Aydın Kabakçı	Otonom sinir sistemi, kalp, akciğerler ve organların duvarında bulunan düz kas lifleri ile ekzokrin salgısı olan bezleri innerve eden bir sistemdir. ;steğimiz dışında çalışır ve hypothalamus kontrolündedir. Sempatik, parasempatik ve enterik sinir sistemi olmak üzere 3 grup altında incelenir. Sempatik sinir sistemi, vücudu ani tehlikelere karşı hazırda tutar, parasempatik sinir sistemi ise vücutta enerji depolanmasını sağlar. Bu iki sistem birbirlerinin tersi yönde çalışırlar. Enterik sinir sistemi ise, sindirim kanalını oluşturan organlar, pankreas ve safra kesesinin innervasyonu ile ilgili olan bir sistemdir.	Otonom sinir sisteminin bölümlerini ayırt ederek yapısal, fonksiyonel ve klinik özelliklerini açıklar.
Göz Anatomisi	2	Preklinik (Teorik)	23	Doç. Dr. Gülay Açar	Göz dıştan içe tunica fibrosa (externa) bulbi, tunica vasculosa (media) bulbi ve tunica interna bulbi (nervosa) bulbi olmak üzere üç tabakadan oluşur. Işık cornea, humor aqueus, lens ve corpus vitreum'dan kırılarak geçer ve macula üzerine düşer.Göz kasları, fasiyalar, kaşlar, göz kapakları, konjunktiva ve gözyaşı bezi, gözün yardımcı oluşumlarını oluşturur.	Göz ve gözün yardımcı oluşumlarının yapısal ve fonksiyonel özellikleri hakkında bilgi sahibi olur.
Görme Yolları	2	Preklinik (Teorik)	24	Doç. Dr. Gülay Açar	N. opticus'u oluşturan lifler pars optica retina'daki multipolar ganglion hücrelerinin (3. nöron) aksonlarıdır. Her bir gözün ve macula'nın nasal yarılarından gelen lifler, chiasma opticum'un orta kısmında çaprazlaşır. 4. nöron corpus geniculatum laterale'de bulunur ve kortikal görme merkezine (17.saha) uzanır.	Görme yollarını tanımlar ve klinik ile ilişkilendirir.
Kulak Anatomisi	2	Preklinik (Teorik)	25	Doç. Dr. Duygu Akın Saygın	Kulak (auris)işitme ve denge organıdır. Dış (auris externa), orta kulak (auris media) ve iç kulak (auris interna) olmak üzere üç kısımda incelenir.	Kulağın bölümlerini ayırt eder, işitme ve dengedeki rolü hakkında bilgi sahibi olur, işitme ve denge yollarını tanımlar ve klinik ile ilişkilendirir.
İşitme Yolları	2	Preklinik (Teorik)	26	Doç. Dr. Duygu Akın Saygın	Kulak (auris)işitme ve denge organıdır. Dış (auris externa), orta kulak (auris media) ve iç kulak (auris interna) olmak üzere üç kısımda incelenir.	Kulağın bölümlerini ayırt eder, işitme ve dengedeki rolü hakkında bilgi sahibi olur, işitme ve denge yollarını tanımlar ve klinik ile ilişkilendirir.
Göz Anatomisi	2	Preklinik (Teorik)	100	Doç. Dr. Gülay Açar	Göz dıştan içe tunica fibrosa (externa) bulbi, tunica vasculosa (media) bulbi ve tunica interna bulbi (nervosa) bulbi olmak üzere üç tabakadan oluşur. Işık cornea, humor aqueus, lens ve corpus vitreum'dan kırılarak geçer ve macula üzerine düşer.Göz kasları, fasiyalar, kaşlar, göz kapakları, konjunktiva ve gözyaşı bezi, gözün yardımcı oluşumlarını oluşturur.	Göz ve gözün yardımcı oluşumlarının yapısal ve fonksiyonel özellikleri hakkında bilgi sahibi olur.
Ventriculus Cerebri, BOS ve Meninksler	2	Preklinik (Teorik)	100	Prof. Dr. Mehmet Tuğrul Yılmaz	Beyin ve beyin sakı içerisinde yer alan , birbirleri ile bağlantılı, içleri liquor cerebrospinalis ile dolu olan boşluklara ventrikül adı verilir. Her bir beyin hemisferi içerisinde yerleşmiş olan sağ ve sol ventriculus lateralis, her iki thalamus ve hypothalamus’un ortasında yer alan ventriculus tertius ve beyin sakının arka tarafında bulunan ventriculus quartus olmak üzere 4 adet ventrikül bulunur. Beyin Omurilik Sıvısı (BOS) Berrak ve renksiz bir sıvıdır. Canalis centralis, beyin karıncıkları ve cavum subarachnoidaleyi doldurur. Miktarı toplam 80-150 cm3 kadardır. Sıvının yaklaşık ¾’ü subarachnoid aralıkda, ¼’ü karıncıklarda bulunur. BOS sıvısı plexus choroideuslar tarafından salgılanır. Cerebral venler aracılığı ile beyinden gelen venöz kan ve granulationes arachnoidea aracılığı ile subarachnoid aralıktan gelen beyin omurilik sıvısı bu venöz sinüsler aracılığı ile drene olur.	Ventriculus Cerebri, BOS ve Meninksler hakkında anatomik bilgisi olur ve klinik ilişkilerini kavrar.
Görme Yolları	2	Preklinik (Teorik)	100	Doç. Dr. Gülay Açar	N. opticus'u oluşturan lifler pars optica retina'daki multipolar ganglion hücrelerinin (3. nöron) aksonlarıdır. Her bir gözün ve macula'nın nasal yarılarından gelen lifler, chiasma opticum'un orta kısmında çaprazlaşır. 4. nöron corpus geniculatum laterale'de bulunur ve kortikal görme merkezine (17.saha) uzanır.	Görme yollarını tanımlar ve klinik ile ilişkilendirir.