NEÜ MTF Entegre Eğitim Sistemi - Rev.6

Not: Bu alan adı altındaki web sayfaları tasarım/hazırlık aşamasındadır. Kesin ve güncel bilgiler için lütfen NEÜ-MTF resmi web sayfasını takip ediniz.

Göğüs Hastalıkları 5-1 (GOGS501)

Ders Oturumu 17

"Solunum Yetmezliği ve Oksijen Tedavisi"

Prof. Dr. Turgut Teke (1 ders saati)

Ders özeti

Solunum yetmezliği, solunum sisteminin dokuların gereksinmesini karşılayacak düzeyde O2 sağlayamaması ve/ya da metabolizma ürünü CO2’i atamaması ile karakterize olan bir sendromdur. Tanısı klinik değerlendirme ve arteriyel kan gazlarının ölçümü ile konur. Etiyolojide pulmoner ve ekstrapulmoner (kardiovasküler, sistemik sebepler vb) sebepler vardır ve vakaların yarıya yakınından ekstrapulmoner sebeplerin sorumlu olduğu akılda tutulmalıdır. Akut veya kronik şekilde olabilir. Tip 1 solunum yetmezliği hipoksemik solunum yetmezliğini, Tip 2 ise hiperkapnik solunum yetmezliğini ifade etmektedir. Akut respiratur distress sendromu (ARDS) hipoksemik solunum yetmezliğinin en şiddetli formudur. ARDS tanısı 2012 yılında ortaya konulmuş Berlin Kriterlerine göre yapılmaktadır.

Öğrenme hedefi: Akut ve kronik solunum yetmezliğinin tanımını, sınıflandırmasını ve etiyolojik ayrımını bilmek, solunum yetmezliği tanısında gerekli olan metotları bilmek ve değerlendirmek, oksijen tedavisinin hedefini ve uygulama yöntemlerini bilmek

Ders konusu ile ilgili semptomlar (UÇEP Dikey entegrasyonu):

Semptom	Ders konusu ilgisi
Ajitasyon	Hiperkapnik hastalarda karbondioksit ensefalopatisine bağlı olarak ajitasyon olabilir
Anemi	Doku oksijenasyonunu sağlamak için aneminin de düzeltilmesi gerekir.
Çarpıntı	Solunum yetmezliğinin klinik belirtileri arasında taşikardi ve çarpıntı da vardır.
Siyanoz	Siyanoz, deri yüzeyine yakın kan damarlarında 5 g/dL veya daha fazla deoksijene hemoglobin varlığı ile oluşan, derinin ve mukozanın mavi renk almasıdır. Siyanoz esnasında dokular olağandışı olarak az oksijenlenir ve normalde parlak, oksijenden zengin kanla dolu olan dokular daha koyu deoksijene kanla dolar. Deoksijene kan koyu mavimsi renge dönüşmeye daha yatkındır ve bu oksijen azlığı (hipoksi) dudaklardaki, ekstremitelerdeki ve mukozadaki mavileşmeden sorumludur. Merkezi siyanoz, genellikle akciğerlerde fakir oksijenlenmeye sebep olan dolaşım ve solunum problemleri ile oluşur. Göbek çevresinde, dudaklarda ve dilde morarmalar oluşur.